[post_list name=”spurs”]

⌨ zaawansowane statystyki

Charakterystyka:

MVP EuroBasketu 2015 i lider przetrzebionej nieobecnościami kadry Hiszpanii, która sięgnęła po złoto w Lille. Wcześniej trochę nieoczekiwany uczestnik Meczu Gwiazd, który wskrzesił swoją karierę po dwóch ciężkich sezonach w Lakers i 10 stycznia 2015 roku pobił swój rekord kariery, rzucając 46 punktów przeciwko Milwaukee Bucks. Na koniec sezonu po czterech latach wrócił do drugiego All-NBA Team. W półfinałach Konferencji Wschodniej został jednak spowolniony przez kontuzję ścięgna udowego w lewej nodze i opuścił dwa przegrane mecze Bulls w serii z Cleveland Cavaliers. Po trzech kolejnych sezonach ciągłego spadku, Gasol w końcu podniósł efektywność swojej gry w post-up do poziomu 0.89 PPP, niszcząc niższych od siebie graczy i napotykając problemy tylko przeciwko równym sobie wzrostem i wyższym. Gasol zaczynał mecze obok Joakima Noaha i z czasem częściej zaczął być kryty przez centrów. U schyłku kariery zrobił coś co niewielu w tym wieku robi, czyli minimalnie poprawił rzut od strony technicznej (ograniczył udział drugiej słabszej ręki) i trafiał fantastyczne 49% w akcjach catch-and-shoot i bardzo dobre 45% z midrange. Trafił też 52% trójek z rogów. W obronie bronił obręczy na poziomie 48%, ale Bulls byli defensywnie lepsi kiedy siedział na ławce i przede wszystkim, kiedy nie grał w parze ze zmagającym się z kontuzjami Joakimem Noahem. To będzie interesujące na jakiej pozycji widział go będzie nowy trener Bulls Fred Hoiberg i czy jego minuty w duecie z Noah zostaną podzielone.

2014: Jeden z najlepiej wyszkolonych technicznie wysokich w historii NBA. Ma za sobą frustrujący sezon pod Mike’m D’Antonim w smallballowych Lakers, przez to aż 83% swoich minut spędził grając jako center (najwięcej od sezonu 2006/07 w Memphis). Przez problemy z kolanami z roku na rok jest coraz mniej efektywny w post-up – jego 0.83 PPP w poprzednim sezonie było dużo poniżej ligowej średniej (0.89 PPP). Czwarty sezon z rzędu spadła też jego skuteczność rzutów z 5-6 metrów (36,6%) i po trafieniu career-high ośmiu trójek w sezonie 2012/13, trafił tylko cztery w 2013/14. Ma jednak nadal znakomity touch w polu trzech sekund (64% przy obręczy) i fantastycznie funkcjonuje w high-post (nr 6 w NBA w elbow-touches – 9.0), będąc jednym z najlepiej podających wysokich graczy ligi. Jego podania w sezonie 2013/14 generowały 12,3 punktów PER-48 (nr 5 wśród PF/C). Ma być starterem w Bulls jako silny skrzydłowy, ale z uwagi na spadającą mobilność może być lepiej predestynowany do krycia centrów. Nie jest jednak obrońcą obręczy (54%) i w sezonie 2013/14 pozwalał na najwięcej celnych rzutów przy niej w całej NBA, wg SportVU (5.3). W systemie Thibodeau i grając obok Joakima Noaha powinien być lepszy.