[post_list name=”knicks”]

⌨ zaawansowane statystyki

Charakterystyka:

Od półtora roku etatowy starter Grizzlies. Król pull-up jumperów (45%) z półdystansu, który jednak trzeci sezon z rzędu podniósł udział trójek w procencie prób z gry i podniósł także swój wskaźnik rzutów wolnych. Nie tak dobry z rogów jak ze szczytu i skrzydeł. W sezonie 2014/15 już dłużej nie mógł być pozostawiony bez krycia na szczycie/skrzydłach i trafiał bardzo dobre 41% takich trójek, które stanowiły 65% jego prób za trzy. Tymczasem jego trójki z rogów stały się problemem. Przez pierwsze pięc sezonów stanowiły ok. 50% jego wszystkich prób za trzy. Od czasu trafienia do Memphis tylko 36% i trafia je poniżej 40% – wcześniej w swoich 3 z 5 pierwszych sezonów trafiał powyżej 44%. Bardzo przydatny obrońca, świetnie walczy na zasłonach. Mało który klub NBA ma tak dobrego trzeciego obrońcę na obwodzie, kiedy Lee gra obok Tony’ego Allena i Mike’a Conleya. Z niewiadomych przyczyn jednak zbiera tylko 3.5 piłek PER-36 na tablicach. 2.7 w sezonie 2014/15 był jego career-low.

2014: Bardzo dobrze rozpoczął miniony sezon w Bostonie, gdzie w pierwszych 30 meczach trafił 44.2% trójek, co …pomogło Danny’emu Ainge’owi pozbyć się jego kontraktu. Wylądował w Memphis, gdzie bardzo dobrze się odnalazł i wygryzł z piątki minusowego w ataku Tony’ego Allena, zapewniając nie tylko solidną obronę, ale i przede wszystkim spacing. Dobrze porusza się po parkiecie bez piłki, znajduje wolne pozycje, będąc bardzo efektywnym spot-up shooterem (1.26 PPP), ale sam też potrafi wykreować sobie rzut i w pull-upach miał świetne 52.3% z gry. Zdobywał średnio 11 punktów na mecz, będąc czwartym strzelcem Grizzlies, chociaż po przeprowadzce do Memphis jego skuteczność za trzy spadła do mało imponujących 34.5%. Nadrabiał to dobrze kończąc akcje przy obręczy i dalej poprawiając się na półdystansie. W mid-range trafiał aż 50.7% rzutów, co było najlepszym wynikiem w całej NBA. Poza tym jednak był w gronie najgorzej asystujących (13.6) i zbierających (5.5%) dwójek w lidze.