[post_list name=”pelicans”]

⌨ zaawansowane statystyki

Charakterystyka:

Gdy w grudniu 2013 roku wracał do NBA po 2,5 roku nieobecności, mówiło się, że oto wraca mocno poprawiony Ajinca, nr 20 Draftu 2008. Mówiło się o jego poprawionych umiejętnościach strzeleckich w grze 1-na-1. Musieliśmy poczekać na to kilka miesięcy, ale te właśnie umiejętności pokazał w sezonie 2014/15. Żaden gracz NBA wg Synergy Sports nie poczynił większych postępów w grze jeden na jednego tyłem do kosza (ilość+jakość). Francuz wielokrotnie jadł rezerwowych centrów 1-na-1 i Monty Williams powinien był dogrywać mu piłkę jeszcze częściej – zdobywał świetne 1.1 PPP po grze tyłem do kosza i najlepsze w NBA 1.44 PPP w 16 izolacjach. Trafiał aż 49% rzutów z półdystansu (15/19 z turn-around jumperów) i robił rezerwowym Zachodu, to co Amar’e Stoudemire robił zmiennikom Wschodu. Używał zwodów, by na bloku dostać się bliżej kosza, albo po prostu od razu rzucał nad rywalami. Dlatego w lipcu podpisał czteroletni kontrakt z Pelicans za 20 mln dolarów. Po jego podpisaniu przyszły jednak złe informacje. Czyżby związane z faktem, że osiadł na laurach i nie przygotował się fizycznie do nowego sezonu? To był zarzut, który słyszał wcześniej, kiedy grał w NBA. Uraz Achillesa wykluczył go z EuroBasketu na tydzień przed jego startem. Następnie na początku października nadwerężył mięsień udowy i wróci do gry w 2-4 tygodniu listopada. To nie wróży dobrze. Nazwisko wymawia się „Ażąsą”.

2014: Długi, mierzący 218 cm bardziej silny skrzydłowy niż center, który po rozpoczęciu profesjonalnej kariery w NBA (2008-2011, tylko 71 meczów) wrócił do Europy, podrasował umiejętności i w grudniu 2013 pojawił się w Nowym Orleanie, będąc już graczem zdobywającym punkty grą jeden na jednego. Ajinca miał bardzo dobry start sezonu, ale z czasem przestał otrzymywać piłki na rękę i skończył sezon z fatalnym 0.42 PPP w post-up. Ma jednak też solidny jumper (43%), a jego pajęczy zasięg ramion rekompensuje w obronie i na tablicach bardzo duże niedostatki siłowe. Nabiera się jednak na zbyt dużo pompek i zamiast blokować u góry, lubi wkładać ręce w pas biodrowy penetrujących guardów. Jego 7.1 fauli PER-36 to najwięcej w NBA w poprzednim sezonie (minimum 500 minut).