[post_list name=”heat”]

⌨ zaawansowane statystyki

Charakterystyka:

Nieefektywny gracz ataku, który kocha pull-up jumper z 5-6 metrów, często kontestowany. Waiters to klasyczny gracz, który jest gwiazdą w swojej głowie. W pewnym sensie winę ponosi za to były już GM Cavaliers Chris Grant, który wybrał tego rezerwowego (!) Syracuse z nr 4 Draftu. W trakcie sezonu 2014/15 Waiters został przehandlowany z Cavaliers do Thunder, gdzie grał większe minuty, pod nieobecność kontuzjowanego Kevina Duranta. Gdyby tylko Waiters zrezygnował z tych długich dwójek… Waiters trafił tylko 35% swoich pull-up jumperów (-4% w stosunku do 13/14) i zaledwie 32% catch-and-shoot (-10%). Jego technika rzutu pozostawia sporo do życzenia, więc może nigdy nie być efektywnym shooterem. Waiters ma jednak w swojej grze coś więcej. Kiedy jest odpowiednio zmotywowany, potrafi penetrować w pick-and-rollu lub w izolacjach. Zdobywał 6.1 punktów PER-48 (7. wynik wśród wingmanów), ale drugi sezon kończył tylko 50-51% przy obręczy. To będzie trudne wrzucić Waitersa do potencjalnie elitarnego zespołu i liczyć na to, że przyda się gracz komplementarny. Póki co, rozwija się w klasycznego gracza na 16 punktów w słabym zespole.

2014: 22-letni rzucający obrońca, który w swoim drugim roku w NBA nadal nie potrafił dobrze funkcjonować na boisku razem z Kyrie’m Irvingiem. Przylepiono mu łatkę zawodnika, który sprawia problemy w szatni, a na boisku gra samolubnie i przez cały sezon był obiektem plotek transferowych. W wakacje mógł jednak liczyć na duże wsparcie ze strony LeBrona Jamesa, który polecił mu studiowanie gry Dwyane’a Wade’a, aby dobrze potrafił wykorzystać swoje możliwości w tym nowym składzie Cavs. W poprzednim sezonie Waiters miał jednak ponownie bardzo udaną drugą część rozgrywek, kiedy zdobywał 19.3 punktów ze skutecznością 46%. W porównaniu z debiutanckim rokiem poprawił się pod względem strzeleckim (43.3% z gry) i zwłaszcza trafiał 36.8% trójek. Jednak więcej w sumie miał tych dużo mniej efektywnych dalekich dwójek tuż sprzed linii (43.1%). Dobrze dostaje się pod kosz, ale jego penetracje były mało skuteczne (40.7%) i był jednym z najgorszych gracz w restricted area (51%). Przeciętny w pick-and-rollu, ale poprawił się jako strzelec typu spot-up (1.14 PPP), co powinno teraz bardzo się przydać. Trafiał 41.6% trójek w catch-and-shoot. Był poniżej przeciętnym podającym na swojej pozycji (14.4) i bardzo słabo spisywał się w obronie.

2013: Combo guard lubiący grać z piłką i najlepszej spisujący się, kiedy sam kreuje sobie rzut po koźle. Rok temu został wybrany z wysokim 4 numerem w drafcie, na koniec sezonu znalazł się w piątce najlepszych debiutantów, ale nie był efektywny na boisku. Jest scorerem, ale nie strzelcem, słabo trafiał za trzy (31%) i miał problemy z selekcją rzutów. W pierwszej części sezonu jego skuteczność wynosiła tylko 39.6% z gry. Dopiero po przerwie na All-Star Weekend ograniczył liczbę dalekich rzutów za dwa i zaczął częściej wchodzić pod kosz, co przełożyło się na 45.8%. Musi popracować nad grą bez piłki i sytuacjami catch-and-shoot, co na razie nie jest jego mocną stroną, aby lepiej funkcjonować w duecie z Irvingiem. W defensywie jest nieco undersized jak na dwójkę i według Synergy Sports był dopiero 446 obrońcą ligi, pozwalając rywalom na 48% z gry.