[post_list name=”clippers”]

⌨ zaawansowane statystyki

Charakterystyka:

Ma już 27 lat i przypiętą łatkę bustu z Draftu 2010 (KAHHHHNNN). Zaliczył jednak swój najlepszy sezon (…D’Antoni), spędzając 33% ze swoich 2240 minut jako silny skrzydłowy. W drużynie Byrona Scotta zdecydowaną większość czasu spędzał będzie jednak na swojej nominalnej pozycji niskiego skrzydłowego. Wciąż za bardzo lubi rzut z midrange po jednym koźle, ale w sezonie 2013/14 rzuty z 5-6 metrów stanowiły jego career-low 21% prób. Nie umie rozegrać pick-and-rolla, a jego 1.2 prób z linii PER-36 (1.3 w karierze) jest śmieszne jak na kogoś obdarzonego tak dobrym wingspanem i dynamiką. Czy ma szanse być graczem typu 3-and-D? Póki co 36,9% za trzy w poprzednim sezonie było jego career-high i powinien być bardziej fizyczny, aby stać się plusowym obrońcą. Wzrost i zasięg ramion pomogły zablokować mu 77 rzutów, ale bronił obręczy na fatalnym – nawet jak na wingmana – poziomie 59%. Wg Synergy w 106 akcjach, które bronił w post-up oddawał aż 1.04 punktu na posiadanie.

2013: Numer 4 Draftu 2010 z PER kariery 9.5, któremu nie dane było nawet zostać zastrzeżonym wolnym agentem. Phoenix Suns zrezygnowali z jego opcji na 13/14 i latem podpisał minimalny kontrakt z Lakers. W sezonie 2012/13 Johnson otrzymał kilka okazji w końcówce sezonu i miał obiecujące momenty. Nie potrafi jednak grać z piłką, dostawać się z nią w pole 3 sekund i wymuszać fauli (1.3 PER-36 w karierze i w 12/13!), trafiał tylko 32.3% za trzy i był w Low-10 wskaźników asyst, zbiórek i przechwytów na swojej pozycji. Johnson będzie próbował w Lakers wydeptać niszę jako gracz 3-and-D. Póki co jest jednak jednym z frontalnych przykładów tego jak strefa Jima Boeheima w Syracuse negatywnie wpływa na rozwój defensywny graczy wychodzących z tej uczelni. Wg Synergy Sports był dopiero 366 obrońcą NBA, w 247 posiadaniach i to głównie przeciwko rezerwowym.