[post_list name=”raptors”]

⌨ zaawansowane statystyki

Charakterystyka:

Typowy stretch-four. Bardzo przeciętny zbierający, który ma za sobą słabszy sezon w obronie, w której nie wykorzystuje należycie swojego wingspanu 217 cm. 2-Pat to gracz typowo ofensywny. Poprawił skuteczność za trzy, zwłaszcza w grze pick-and-pop. Dwane Casey lubi wyizolować go z kozłującym na skrzydle i po postawieniu zasłony Patterson odpływa do rogu. Trafił stamtąd 41%, w kontraście do wciąż tylko przeciętnego 35% ze szczytu/skrzydeł, które trafiał drugi sezon z rzędu. Ma bardzo wolny pierwszy krok, przez co jego pompki i penetracje po nich są nieefektywne. Technicznie ma jeszcze dużo do rozwinięcia i musi się spieszyć, by zdążyć, zanim jego atletyzm spadnie poniżej poziomu słabego z plusem, na jakim jest obecnie. W nowym sezonie może grać w pierwszej piątce Rockets, ale nie stać go raczej na zapewnienie sobie pewnych 30 minut w meczu. Gdyby lepiej zbierał, mógłby pełnić rolę stretch-5. A tak, wydaje się, że jest poziom, którego nie przeskoczy.

2014: Po fatalnym starcie sezonu w Sacramento, gdzie między innymi trafił tylko 9/39 zza łuku, transfer do Toronto był dla niego nowym otwarciem. Świetnie wkomponował się do nowej drużyny i szybko potwierdził swoją wartość jako stretch-czwórka. Wchodząc z ławki bardzo pomagał rozciągać grę, przydawał się w pick-and-pop Lowry’emu i Vasquezowi, będąc najbardziej plusowym zawodnikiem drużyny. Przede wszystkim robił dużą różnicę w ataku, ale też w obronie był solidny i z nim na parkiecie Raptors byli na plusie średnio 9.9 punktów na 100 posiadań. W Toronto zdobywał 9.1 punktów na mecz, trafiając aż 41.1% trójek, a potem 38.9% w playoffach. Jego gra na dystansie nie ograniczała się już tylko do stania w rogach. Po zanotowaniu rok wcześniej tylko 8 celnych trójek i 28.6% ze szczytu/skrzydeł, teraz miał 31 i 35.2%, oddając stamtąd większość swoich prób z dystansu.