[post_list name=”pistons”]

⌨ zaawansowane statystyki

Charakterystyka:

Potencjalnie profesjonalny strzelec, który powoli poleruje swoją efektywność strzelecką. W ostatnim sezonie 72% czasu spędził jako trójka, po tym jak w sezonie 2013/14 74% minut grał jako czwórka. Jeden z najbardziej interesujących graczy w NBA. W niczym nie jest elitarny, ale umie robić dużo rzeczy na boisku i grać na obu pozycjach skrzydłowych. Jedynym co może powstrzymać jego rozwój jest dotychczas wątpliwa etyka pracy i kłopoty z lewą kostką, które ciągną się za nim w dwóch ostatnich sezonach. W lipcu Magic podpisali z nim czteroletni kontrakt za 64 mln dolarów, kilka dni po tym jak podobny mu pozycjami Aaron Gordon stał się jedną z największych gwiazd Ligi Letniej. Harris mówi przed sezonem, że Scott Skiles obiecał mu możliwość rozgrywania większej liczby akcji pick-and-roll. Wg zaawansowanych statystyk Synergy Sports był jednak w Top-10 graczy, którzy najczęściej odchodzą od zasłony i atakują w drugą stronę. Póki co, w swojej karierze w NBA oddaje 14.1 rzutów PER-36 i zalicza tylko 1.8 asyst. Niewiele jak na zawodnika, który wychodzi w piątce jako niski skrzydłowy. W sezonie 2014/15 stał się w końcu zagrożeniem za linią za trzy – trafił 87 trójek (o 15 więcej niż przez pierwsze trzy lata kariery łącznie) na dobrej skuteczności 35,5%. Latem zatrudnił instruktora jogi, by poluzować pracę bioder i w efekcie poprawić swoją lateralną mobilność w obronie.

2014: Combo-skrzydłowy, który przez kontuzję kostki stracił początek sezonu 2013/14 i potem już nie ustabilizował rytmu. Harris pozostał na poziomie z 27 meczów sezonu 2012/13, które rozegrał dla Magic po transferze z Milwaukee Bucks. Jego punkty (17), zbiórki (8) i asysty (2) PER-36 pozostały praktycznie bez zmian. Blokował jednak dużo mniej rzutów i wg Synergy Sports był jednym z najgorszych obrońców w Magic. Miał w szczególności fizyczne problemy w kryciu zawodników silniejszych od siebie, pozwalając w izolacjach na 1.04 PPP i w post-up na 0.96 PPP. Jeszcze gorszy był jako obrońca kozłujących w pick-and-rollu (1.14). W ataku był z kolei najgorszym catch-and-shooterem w Magic (32%) i forsował dużo rzutów za trzy (126) niewiele z nich trafiając (32%). To jednak minusy, bo wszechstronny talent w jego grze jest uderzający. Harris może grać praktycznie na każdej pozycji 1-do-4 i w wieku 21 lat jest jednym z bardzo nielicznych, młodych skrzydłowych posiadających wyraźne zalążki in-between game. Lubi zwłaszcza swoje miejsce na lewym midrange, trafiając 58% rzutów z lewego łokcia i 57% dalej na skrzydle, na klepce ‚Aldridge’a’. Pozostaje też świetnym finiszerem (68%). W czwartym sezonie powinien jednak zacząć przywiązywać większą wagę do obrony, atakowania obręczy z piłką i lepiej widzieć partnerów. W trzecim sezonie miewał tendencje do bycia czarną dziurą. Trudno zrozumieć jak ktoś kto tak często miał piłkę w rękach kreował tylko 5,1 punktów PER-48 swoimi asystami.