[post_list name=”cavs”]

⌨ zaawansowane statystyki

Charakterystyka:

„Rysiek” powraca z zemstą na „Nie możesz być częścią kontendera”, po jego nieudanej przygodzie z San Antonio Spurs. Tym razem jednak wraca w jeszcze mniejszej roli niż w Spurs. Z biegiem lat spadł jego atletyzm, wzrósł za to procent rzutów jakie oddaje zza linii za trzy. W ostatnim sezonie było to 48%. W pięciu ostatnich tylko raz było to mniej niż 46%. Jefferson po cichu zrobił z siebie bardzo dobrego strzelca za trzy – 43% w Dallas, 41% w Utah. W zeszłym sezonie trafiał 42% ze szczytu/skrzydeł i znów grał też śladowe minuty jako niska czwórka. W Cleveland będzie najpewniej przede wszystkim zmiennikiem LeBrona Jamesa. Jeżeli nie spali się na wielkiej scenie, to być może stanie się też częścią lineupów, które umożliwią Cavaliers większą multipozycyjność niż w sezonie 2013/14.

2014: Wciąż w NBA. Nasze #rysiunation. Jefferson miał po cichu bardzo dobry, efektywny sezon jako starter w Utah Jazz. Nie może zostać pomylony z dobrym obrońcą, ale rola 3-and-D to coś w co musi próbować wejść jeśli chce jeszcze przez kilka lat otrzymywać pieniądze od klubów NBA. Po słabym sezonie w Warrors wrócił do trafiania powyżej 40% za trzy (40,9%), w tym trafiał aż 48% z rogów i mimo wieku pozostał efektywny przy obręczy (68%) i w kończeniu swoich penetracji, na ogół wzdłuż linii (56%). Problemem jest obrona – tak jak była w San Antonio. Jefferson nigdy nie był stoperem i już za późno na to aby nim został. Najgorsi w obronie Jazz byli jeszcze gorsi (-3.0 punkty na 100 posiadań) kiedy był na parkiecie.