[post_list name=”cavs”]

⌨ zaawansowane statystyki

Charakterystyka:

W poprzednim sezonie Thompson zaliczał PER-36 11.4 punktów, 10.8 zbiórek i 1.0 blok, trafiając najlepsze w karierze 55% rzutów. Spoza pola trzech sekund pochodziło jednak tylko 9% jego rzutów i bronił obręczy na mocno przeciętnym poziomie 52%. Te dokonania nie krzyczą: „powinien dostać maxa”, nawet przy rosnącym salary-cap. Thompson to specjalista od zbiórek w ataku (ma jednak problem z kończeniem dobitek – opuszcza piłkę), który dorósł w NBA do 210 cm wzrostu, ale zachował mobilność, która pozwala mu bardzo dobrze switchować na niższych graczach. Tylko LeBron James rozegrał od niego więcej minut w drodze Cavaliers do Finałów 2015, w których byli tylko o dwa zwycięstwa od niespodziewanego mistrzostwa.

2014: Trzeci sezon gry w NBA nie był jednak jego przełomowym momentem i nadal nie potwierdził, że warto było wykorzystać na niego pick nr 4 w Drafcie 2011. Zmienił rękę rzucającą, ale jedyny pozytywny efekt tego był widoczny na linii, gdzie trafiał swoje rekordowe 69.3% rzutów wolnych. W ataku pozostał mało efektywny, nadal nie grożąc rzutem z midrange, a w post-up trafiając tylko 42%. Spudłował aż 100 lay-upów ze 186 prób (46.2%), natomiast w restricted area w sumie zanotował 55.7% i z podkoszowych, którzy oddali tam co najmniej 300 rzutów, tylko dwóch było gorszych od niego. Nadal za to bardzo dobrze zbierał (16.3%), przede wszystkim na atakowanej desce (11.8%), choć kolejny rok zaliczył spadek w tym elemencie i też nie potrafił prawie nic dobić. Z zawodników, którzy mieli co najmniej 30 dobitek, jego 21.9% było zdecydowanie najgorsze w NBA. Był również jednym z najgorzej podających na swojej pozycji. Asystował tylko przy 4.5% rzutów drużyny, kiedy był na parkiecie i był pod tym względem szóstym najgorszym z zawodników, którzy rozegrali ponad 2000 minut. W obronie przydaje się jego mobilność, ale zanotował najgorszy w karierze wskaźnik 1.1% bloków i zupełnie nie chronił obręczy, pozwalając rywalom na 58% (drugi najgorszy przy bronieniu śr. przynajmniej 5 rzutów). W trakcie ostatniego roku urósł i mierzy już 208 cm.

2013: Młody podkoszowy wybrany w 2011 z czwartym numerem w drafcie, który w minionym offseason podjął zaskakującą decyzję, aby zmienić rękę rzucają z lewej na prawą. Po pierwszym dość mało przekonywującym sezonie, w drugim Thompson spisywał się dużo lepiej i już wtedy poprawił swoją skuteczność w ataku. Jako rookie trafił ledwie 27.9% rzutów z odległości dalszej niż metr od obręczy, a w minionym sezonie było to już 38.5%. Był też lepszy na linii, ale mimo wszystko uznał, że warto zmienić rękę rzucającą z nadzieją by stać się jeszcze efektywniejszym. Jak na razie wygląda to obiecująco. Podczas turnieju FIBA Americas prawą ręką trafił 78.7% rzutów wolnych, w preseason 66.7%, natomiast przez pierwsze dwa sezony lewą tylko 58.6%. Nadal pracuje nad poszerzeniem swojego arsenału ofensywnego, w zeszłym sezonie był chociażby lepszy w post-up (z 0.56 PPP na 0.78), ale większość punktów zdobywa spod samego kosza. Tam też był skuteczniejszy, jednak pozostaje nienajlepszym finiszerem jak na silnego skrzydłowego (62.4%) i jest często blokowany (13.6%), chociaż potrafi przynajmniej wymuszać faule. Jest jednym z najlepszych zbierających na atakowanej desce (13.2%), a w minionym sezonie poprawił znacząco swój wskaźnik zbiórek w obronie (z 16.8% na 22.1%). Ma też potencjał, żeby stać się dobrym obrońcą. W tym momencie jest solidny w pomocy, potrafi blokować (2.2%), a rywali w izolacjach zatrzymywał na 32% z gry.

Gablotka: