[post_list name=”pelicans”]

⌨ zaawansowane statystyki

Charakterystyka:

Spędził cały sezon grając już tylko jako stretch-four, ale pozostał minusowym catch-and-shooterem (32%), który dużo bardziej niż rzucać woli pójść w kozioł, zakręcić obrońcą i skończyć akcję przy obręczy (44% z drive’ów, 69% przy obręczy). Tylko czterech graczy NBA trafiało w catch-and-shoot gorzej niż on. A była to ważna rola wokół Jamesa Hardena i Dwighta Howarda. Jonesowi prawdopodobnie jednak za wcześnie (ma dopiero 22 lata) na obejmowanie roli. W swoim dopiero drugim sezonie gry podniósł minuty z 276 w rookie-season do aż 2078 i zaliczył career-highs w skuteczności z gry (54%), za trzy (31%), punktach PER-36 i zbiórkach PER-36. To solidny, aktywny obrońca, ale miał jednak kłopoty w matchupie z LaMarcusem Aldridge’m i jego 206 cm wzrostu nie jest odpowiedzią na najlepsze czwórki ligi. Ma upside ofensywny jako trzecia opcja (0.97 PPP w post-up) i w tę rolę spróbuje w najbliższym sezonie wejść w Houston.

2013: All-around skrzydłowy bez pozycji, który ma szansę stać się uzupełnieniem Howarda we frontcourcie, jeżeli poprawi rzut z dystansu. Przy wzroście 206 cm i wadze ok. 110 kg Jones w 276 minut debiutanckiego sezonu zaliczał PER-36 3.7 zbiórek w ataku, 2.5 bloku i 1.6 przechwytu. To świadczy o jego atletycznym potencjale. Trafił jednak tylko 5 z 19 trójek, a nie lepiej spisywał się w D-League, gdzie w 24 meczach trafił zaledwie 29.7%. Jones lubi rzucać za trzy – do tego nie trzeba go zmuszać – ale jeśli chce mieć rację bytu w piątce Houston musi poprawić skuteczność. To prawdopodobnie nie wydarzy się jednak na tak wczesnym etapie jego kariery (w styczniu skończy 22 lata). Nie jest też na tyle doświadczonym obrońcą, aby zająć sobie w piątce minuty defensywą. Zostanie więc póki co prawdopodobnie albo potraktowany jako zmiennik na 14-18 minut w meczu, albo przehandlowany na bazie jego potencjału. Być może któraś z drużyn tankujących zdecyduje się go pozyskać i rozwijać, dając mu duże minuty gry.