[post_list name=”pacers”]

⌨ zaawansowane statystyki

Charakterystyka:

To Aaron Brooks – myślisz, że co się zmieniło? Brooks ma za sobą dobry sezon w roli zmiennika Derricka Rose’a. W systemie defensywnym Toma Thibodeau nie ginął już w obronie, zdobywał 11.6 punktów z ławki rezerwowych i trafiał 39% rzutów za trzy. Aż o 5 punktów procentowych podniósł skuteczność pull-up jumperów (38%) i penetracji pod kosz (47%). Jego 9.1 punktów w drive’ach PER-48 było tylko ciut niższe niż to Rose’a (9.6) i Kyrie’ego Irvinga (9.1). A z dystansu trafiał 40% trójek ze szczytów/skrzydeł. To był dobry rok dla Brooksa, który w wieku 30 lat gra przeciwko ogromnemu zagrożeniu tego, że pierwsza poważniejsza kontuzja może go wyrzucić z ligi na stałe. Oto jest bowiem mierzący tylko 182 cm wzrostu rzucający rozgrywający, który nie umie kreować ludzi w penetracjach (jeden z najniższych poziomów asyst pod obręcz na tej pozycji w NBA) i czasem nawet bronić swojego cienia. To niesamowite, że ktoś kiedyś dał mu nagrodę dla Most Improved Player. W czasach analityki byłoby to nie do pomyślenia.

2014: Szybki, niewysoki point-guard, który przez całą karierę praktycznie nie oddaje tych „złych” rzutów z półdystansu. Wg Basketball-Reference tylko w jednym z jego sześciu sezonów rzuty z 5-6 metrów stanowiły 10% jego prób. Brooks mimo niewielkiego wzrostu lubi atakować pole trzech sekund (5.9 drive’ów na mecz wg SportVU), ale w zeszłym sezonie kończył poniżej ligowej przeciętnej 41,8% z penetracji. Już drugi sezon z rzędu liczba jego wizyt na linii PER-36 zmalała blisko o połowę (2.2). Nade wszystko kocha jednak pull-up jumpery. Jest praworęczny, więc trafia je oczywiście lepiej wtedy kiedy wychodzi po picku na prawo. W karierze trafił 36,8% trójek, w poprzednim sezonie 38,7%. Nie zbiera i z racji niedostatku wzrostu (183 cm)/wagi (76 kg) jest minusowym obrońcą. Jest też tylko przeciętnym podającym, atakującym graczem z tunelową wizją (5.1 asyst PER-36 w karierze). W systemie Thibodeau nie tylko będzie musiał zdobywać punkty z ławki i bronić, ale także – podobnie jak było to z Nate’m Robinsonem – częściej patrzeć za podaniem.

2013: Jeszcze w sezonie 2009/10 zdobył nagrodę MIP, ale po lokaucie wyjechał do Chin i gdy wrócił stamtąd, świat o nim zapomniał. Zwolniony w lipcu podpisał ponowny kontrakt z Rockets i próbuje reaktowywać swoją karierę. W sezonie 2009/10 Brooks oddawał 6.4 trójek w meczu na skuteczności 39.8% i zdobywał 19.6 punktów. Grał po prostu dużo (35.6 min.), często (19.6) i na wysokim USG (25.7). W jego grze od tamtego czasu niewiele się zmieniło poza minutami i szansami, które otrzymuje, bo przy swoim wzroście był i jest problemem w obronie. Dziś tamta nagroda, którą otrzymał wygląda kuriozalnie.

Gablotka: