[post_list name=”grizzlies”]

⌨ zaawansowane statystyki

Charakterystyka:

Pozostaje wirtuozem na pozycji centra, łącząc jak żaden inny środkowy ligi siłę fizyczną z finezją. Posągowy, majestatyczny, ale też niezwykle zgrabny, kiedy wspina się na palce stóp i trafia rzuty wokół obręczy. Dr Marc zaliczył w sezonie 2014/15 career-highs PER-36 w punktach, asystach, oddanych rzutach z gry i rzutach wolnych. Było go więcej w ataku Grizzlies i już nikt nie mógł zarzucić mu tego co w przeszłości, gdy potrafił być zbyt pasywny. Wziął miśka za bary. Był 6. najlepszym graczem post-up w NBA i 4. najlepszym centrem, jeśli chodzi o punkty PER-48 zdobyte po jego asystach (12.6). Kłopoty z lewym kolanem, które wykluczyły go na 6 tygodni sezonu 2013/14, powróciły tylko na moment, w jednym meczu. Potem już wszystko było w porządku i w lipcu podpisał pięcioletni kontrakt z Grizzlies za 100 mln dolarów. Nawet nie spotkał się z żadną inną drużyną. Zamiast tego na początku lipca odpoczywał na jachcie. W EuroBaskecie nie zagrał i wziął sobie zasłużone wolne po rozegraniu w poprzednim sezonie 92 spotkań. Czasem zastanawiamy się tylko czy Gasol zdobyłby nagrodę DPOY za sezon 2012/13, gdyby wówczas były dostępne statystyki obrony obręczy. W ostatnich sezonach bronił jej na poziomie 51% i 49%. Choć trzeba przy tym pamiętać, że Gasol to przede wszystkim bardzo dobry obrońca 1-na-1 i quarterback obrony, który potrafi czytać zagrywki innych drużyn i krzyczeć kolegom co jest grane. Latem zrzucił kilka dodatkowych kilogramów, aby być jeszcze bardziej mobilnym.

2014: Wchodzi w ostatni rok kontraktu i w poprzednim sezonie opuścił 23 mecze przez bóle lewego kolana. Oba te wydarzenia prawdopodobnie sprawiły, że stawił się na obóz lżejszy niż kiedykolwiek, w doskonałej formie fizycznej i być może przed nim powrót do formy, która po sezonie 2012/13 dała mu nagrodę Defensive Player of the Year. Dr Marc miał gorszy sezon 2013/14. Wg SportVu pozwalał rywalom na 51% przy obręczy i trafiał tylko 37% rzutów z midrange. Pozostał jednak plusowy w post-up, gdzie w 403 posiadaniach kończył na 0.9 PPP. Młodszy z braci Gasol to jeden z najwszechstronniejszych graczy ligi i jeden z najefektowniej podających, przywodząc często na myśl Arvydasa Sabonisa. Obdarzony świetnym touchem wokół paint, najbardziej lubi rzut krok za linią rzutów wolnych i operacje na lewym bloku. Był zdecydowanym liderem NBA w liczbie elbow touches (14.6) i miał career-high USG 21.7. W Memphis liczą na to, że przede wszystkim pozostanie zdrowy, bo gdy wrócił po kontuzji i potem grał do końca sezonu nie do końca był sobą. Za spadek skuteczności i efektywności w obronie mogły odpowiadać bóle kolana, którego w trakcie sezonu nie mógł wyleczyć do końca. W sezonie 2012/13 miał 17 meczów na 20-29 punktów. W ubiegłym sezonie tylko 9. Jego powrót uratował jednak Grizzlies playoffy. Grizzlies byli 10-13 bez niego i 40-19 w meczach, w których zagrał.

2013: Współczesny Arvydas Sabonis, artysta gry pick-and-pop, który zawstydza większość rozgrywających błyskotliwością i przeglądem pola. Przy wzroście 216 cm i wadze ok. 125 zaskakująco mobilny i posiadający być może najlepszy kozioł z centrów NBA. Poprzedni sezon był jego breakout-year, zwłaszcza po bronionej stronie parkietu, gdzie liderował drugiej defensywie NBA jako obcokrajowiec i to głośno pokrzykujący na resztę obcokrajowiec. Jedyny gracz NBA, który wg Synergy Sports był w Top35 efektywności obrony izolacji (30.1%, 0.62 PPP), gry post-up (35.5%, 0.66 PPP) i pick-and-roll (37.9%, 0.77 PPP). W ataku jeśli nie najlepiej, to najefektowniej podający wysoki ligi, który trafiał 49.4% z 3-4 metrów i 47.0% z odległości 5-6 metrów.

Gablotka: